Szklane kufle od piwa PRL

Kufle do piwa – historia i tradycja

Kufel do piwa to naczynie, które od wieków towarzyszy biesiadom, spotkaniom towarzyskim i codziennym chwilom relaksu. Jego historia sięga średniowiecza, kiedy piwo było jednym z podstawowych napojów w Europie, a specjalne naczynia do jego spożywania podkreślały rangę trunku. Z biegiem czasu kufle ewoluowały zarówno pod względem formy, jak i materiałów, z których były wykonywane.

Od drewna po szkło

Pierwsze kufle tworzono z drewna, które było łatwo dostępne i proste w obróbce. W późniejszych wiekach popularne stały się kufle cynowe i ceramiczne – szczególnie w Niemczech, gdzie bogato zdobione naczynia były symbolem statusu i dumy piwosza. W XIX wieku wraz z rozwojem hut szkła coraz większą popularność zaczęły zdobywać kufle szklane. Przezroczystość szkła pozwalała cieszyć się nie tylko smakiem, ale także kolorem i klarownością złocistego trunku.

Kufle szklane w Polsce i czasach PRL

W Polsce tradycja szklanych kufli rozwinęła się szczególnie w XX wieku. W okresie PRL produkcja szkła użytkowego była mocno związana z działalnością znanych hut, które dostarczały do domów milionów Polaków charakterystyczne naczynia.

Do najbardziej znanych hut wytwarzających kufle należały:

Huta Szkła „Hortensja” w Piotrkowie Trybunalskim – słynęła z różnorodnych form szklanych, w tym ciężkich, masywnych kufli zdobionych geometrycznymi tłoczeniami.
Huta Szkła „Ząbkowice” – produkowała kufle i szklanki w charakterystycznym stylu prasowanego szkła, często z dekoracjami przypominającymi kryształ.
Huta Szkła „Nadburzanka” – specjalizowała się w prostych, solidnych kuflach użytkowych, które były obecne w wielu polskich domach i barach piwnych.

Kufle z tamtego okresu wyróżniały się trwałością, ciężarem i charakterystycznym wzornictwem, które dziś budzi nostalgię. W wielu domach zachowały się do dziś jako pamiątka czasów PRL, a dla kolekcjonerów stały się obiektem poszukiwań.